O tym, że europejską wołowinę charakteryzuje dobry smak i wysoka jakość, przekonało się już wielu konsumentów z rozmaitych zakątków globu. Mięso zawdzięcza swe walory między innymi rygorystycznym standardom produkcji obowiązującym we Wspólnocie – ale nie tylko! Równie istotna jest tradycja, którą kultywują unijni hodowcy.
Początek tradycji
Europejska tradycja hodowli bydła miała swój początek w epoce neolitu, tym samym sięgając 7000 roku p.n.e. To właśnie wtedy, jak przypuszczają badacze, przodkowie dzisiejszych mieszkańców Europy zaczęli udomawiać krowy, co miało związek ze zmianą trybu życia z koczowniczego na osiadły. Od tamtej pory stopniowo nabierali w hodowli bydła wprawy, budowali zwyczaje i wyznaczali ścieżki, którymi mogły podążać następne pokolenia.
Sprzyjające warunki
Ziemie Starego Kontynentu i ich struktura od zawsze sprzyjały hodowli bydła, zapewniając zwierzętom odpowiednie warunki klimatyczne i przyrodnicze. Prężnie rozwijającym się hodowlom służyła także duża ilość naturalnych pastwisk. Wszystko to sprawiło, że w Europie wykształciło się wiele obszarów wiejskich. Przykładowo zajmują one nawet 90% terytorium Niemiec[1] i 93% ziem Polski[2].
Pielęgnowana przez lata
Tradycja rolnicza i hodowlana rozwijały się w Europie niezwykle dynamicznie i na wielu płaszczyznach, jednocześnie niezwykle silnie zakorzeniając się w Europejczykach. Do dziś gospodarze z krajów członkowskich UE szanują i pielęgnują lokalne obyczaje. Przejawia się to między innymi poprzez przekazywanie branżowej wiedzy z pokolenia na pokolenie; z rąk rodziców do rąk dzieci przechodzą także same gospodarstwa. Dodatkowo umacnia to więź, jaką europejscy hodowcy czują zarówno ze swą ziemią, jak i zwierzętami, których hodowli poświęcają się z pełnym zaangażowaniem.
Dla dobra zwierząt
Przywiązanie europejskich hodowców do dobytku sprawia, że w całej UE niezwykle istotna stała się troska o dobrostan zwierząt. Wspólnota stale aktualizuje regulacje w tym zakresie, dbając o to, by naturalne potrzeby danego gatunku były spełniane. W UE w opiekę nad zwierzętami jest wpisane zapewnienie im tak zwanych „pięciu wolności”:
- wolności od głodu i pragnienia,
- wolności od urazów psychicznych i bólu,
- wolności od bólu, ran i chorób,
- wolności od strachu i stresu,
- wolności do wyrażania naturalnego zachowania.
Tym samym hodowcy z UE pilnują, by zwierzęta miały stały dostęp do świeżej wody i pokarmu, jak i do schronienia oraz miejsca do odpoczynku. Stosowana jest profilaktyka i leczenie weterynaryjne. Duży nacisk kładzie się na właściwe traktowanie zwierząt, udostępnienie im przestrzeni i zapewnianie towarzystwa innych przedstawicieli tego samego gatunku.
Europejski rodowód
Hodowcy z UE troszczą się również o to, by zachować czystość poszczególnych ras krów – a warto wiedzieć, że na przestrzeni lat wykształciło się ich naprawdę wiele! Dużo krajów członkowskich UE może poszczycić się rodzimą hodowlaną rasą bydła. Przykładowo Belgia słynie z rasy biało-błękitnej, Francja z Limousine, a Szwajcaria – rasy Simental. Poszczególne rasy wykazują znaczne różnice w wyglądzie, tempie dojrzewania czy poziomie otłuszczenia.
Ku uciesze podniebienia
Kultywowanie tradycji i dbałość o czystość ras pozostają istotne także ze względu na zachowanie walorów smakowych pozyskiwanego z krów mięsa. By chronić hodowlano-kulinarne dziedzictwo, na terenie UE obowiązują przepisy, których celem jest promocja żywności produkowanej tradycyjnymi metodami i z surowców lokalnych. Wprowadzono też nazwy i podlegające prawnej ochronie symbole używane do znakowania wyrobów, dzięki czemu oryginalna receptura zostaje zachowana.
Tradycja i nowoczesność
Silnie ugruntowana w Europie tradycja nie odrzuca jednak nowoczesności. Unijne zakłady mięsne łączą to, co najlepsze w tradycji, z innowacyjnymi metodami i zaawansowanymi technologiami. Wspólnota stawia także na przyszłościowe rozwiązania zorientowane na dobro środowiska takie jak rozpowszechnianie gospodarki obiegu zamkniętego, jak i powszechne zastosowanie systemu traceability, umożliwiającego dokładne śledzenie procesu produkcji. Pozwala to stale rozwijać sektor mięsny, a przy tym sprostać wysokim oczekiwaniom konsumentów.
Wysoka jakość, wspaniały smak
Wszystko to sprawia, że wołowinę produkowaną w UE cechuje wysoka jakość i wyrazisty smak. Jest stworzona do tego, by zachwycać nawet te wymagające podniebienia. Dania przyrządzone z pochodzącego z UE mięsa potrafią łączyć nie tylko pokolenia, ale i kultury z rozmaitych zakątków świata – i to niezależnie od tego, czy na stole wołowe mięso będzie prezentować się w postaci soczystej pieczeni, obfitego rāmenu czy nadzienia dim sum.
Źródła:
- Główny Urząd Statystyczny. Obszary wiejskie w Polsce w 2020r. Warszawa, Olsztyn 2022.
- Józef Bulla, Jan Murgasz, Robert Bulla, Jan Szarek, Tadeusz Szulc, Andrzej Filistowicz. Trendy w hodowli bydła w Europie Środkowo-Wschodniej na przykładzie Słowacji i Polski. Przegląd hodowlany nr 12/2010.
- M. Zjalić, A. Dimitriadou, Andrea Rosati. BEEF PRODUCTION IN THE EUROPEAN UNION AND
THE CAP REFORM. An overview of situation and trends. - https://www.naukowiec.org/wiedza/geografia/rozmieszczenie-hodowli-wybranych-zwierzat-w-europie_3094.htmlhttps://polen.diplo.de/pl-pl/02-themen/-/2212918
- https://food.ec.europa.eu/animals/animal-welfare_en
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4445560/
- https://www.otwarteklatki.pl/blog/udomowienie-bydla-krotka-historia
- [1] https://polen.diplo.de/pl-pl/02-themen/-/2212918
- [2] https://www.portalsamorzadowy.pl/polityka-i-spoleczenstwo/wiecej-dochodow-ale-i-wiecej-rozwodow-polska-wies-goni-miasto,365985.html